Narodowe Święto Niepodległości to dla Polaków jedno z najważniejszych świąt państwowych. Po 123 latach zaborów – niewoli naznaczonej walką, cierpieniem i wysiłkiem wielu pokoleń Polek i Polaków – nasz kraj odzyskał niepodległość.

Naród polski zjednoczył się w walce o wolną Ojczyznę

Podczas dorocznych obchodów 11 listopada czcimy pamięć tych, którym zawdzięczamy własne państwo oraz tych, którym udało się podnieść kraj z ogromnych zniszczeń I wojny światowej, stworzyć warunki rozwoju ekonomicznego, modernizacji gospodarczej i cywilizacyjnej. Dokonano tego powstańczym wysiłkiem zbrojnym i codzienną pracą organiczną. Sukces ten był możliwy dzięki zaangażowaniu całego Narodu, który w walce o niepodległość Ojczyzny potrafił zjednoczyć się pod mądrym przywództwem polityków reprezentujących wszystkie nurty i stronnictwa.

Wolna i demokratyczna Polska narodziła się dzięki ówczesnej niepodległościowej narodowej prawicy, ludowcom, ugrupowaniom chadeckim i konserwatywnym jako państwo tolerancyjne, wielonarodowe i wrażliwe społecznie. Mimo przeszkód wynikających z różnic między trzema odrębnymi zaborami powstało państwo zdolne do samodzielnego bytu, do skutecznej obrony swoich granic. Radość z odzyskanej niepodległości była wielka. Dziś możemy sobie tylko wyobrazić atmosferę tamtych dni.

Obchody rocznic odzyskania niepodległości

W kolejne rocznice w całym kraju odbywały się rewie wojskowe, msze święte za Ojczyznę i uroczystości państwowe, w Belwederze zaś organizowano ceremonie wręczenia orderów Virtuti Militari za męstwo okazane w walce o wolność. Jednak dopiero w 1926 roku dzień 11 listopada formalnie uznano za datę odzyskania niepodległości. 11 listopada w charakterze święta państwowego celebrowany był w dwudziestoleciu międzywojennym jedynie dwukrotnie – w 1937 i 1938 r.

W czasie II wojny światowej obchodzenie Święta Niepodległości było zabronione. Aż do 1989 roku celebrowanie 11-go listopada groziło represjami aparatu komunistycznego PRL. Odbywały się jednak patriotyczne manifestacje uznawane za nielegalne zgromadzenia. Jeszcze w 1988 r. milicja rozpędziła świętujących.

11 listopada 1997 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę głoszącą m. in.: „Ta uroczysta rocznica skłania także do refleksji nad półwieczem, w którym wolnościowe i demokratyczne aspiracje Polaków były dławione przez hitlerowskich i sowieckich okupantów, a następnie – obcą naszej tradycji i kultury – podporządkowaną Związkowi Radzickiemu – komunistyczną władzę”.

Nie pozwólmy na podział Narodu

W tym szczególnym dniu rodzi się również refleksja: Czy potrafimy dobrze wykorzystać wolność wywalczoną przez poprzednie pokolenia? Czy potrafimy stanąć jako zjednoczony Naród w obronie naszych granic i naszej suwerenności?

Codzienność dostarcza nam  wielu rozczarowań przede wszystkim ze względu na wrogą wręcz postawę części opozycji, która dla własnych interesów politycznych gotowa by oddać naszą Ojczyznę mocarstwu nam nieprzyjaznemu. Bo jak można usprawiedliwiać działania tych polityków, którzy negują obronę polskiej granicy wschodniej, dążąc do wpuszczenia do Polski nawet setek tysięcy młodych ludzi zupełnie obcych nam kulturowo, których pobratymcy żyją już teraz na Zachodzie Europy wyłącznie z zasiłków na koszt tamtych społeczeństw? Wielu z nich tworzy realne zagrożenie dla zdrowia i życia tamtych obywateli poprzez liczne akty terroru.

Czy tym politykom chodzi o rozbicie jedności religijnej i kulturowej Polaków, tak aby wprowadzać do życia publicznego wrogie każdemu człowiekowi ideologie? Czy też może współpracują w realizacji wrogiego nam planu, który jest zamysłem sąsiedniego mocarstwa?

Większość Polaków odrzuca te ideologie i staje w jedności z tymi siłami, które pragną zachować wartości, jakie przekazali nam nasi bohaterscy przodkowie.

Dziś żyjemy w wolnej Polsce. Każdy z nas może swobodnie wyrażać swoje poglądy. Mamy możliwość decydowania o sobie. Wiemy, że nikomu nie wolno się narzucać, warto jednak docierać do świadomości ludzi w sprawach najważniejszych, związanych z bytem narodu. Niezależnie od różnic politycznych, które są rzeczą normalną, powinniśmy się porozumieć.

W obecnym czasie przy tych zagrożeniach zewnętrznych jak i tych powstających wewnątrz naszego państwa nie pozwólmy na podział Naszego Narodu.

W tym miejscu i z tak podniosłej okazji pragnę wyrazić słowa wielkiego uznania i szacunku dla Żołnierzy Wojska Polskiego, Straży Granicznej i Funkcjonariuszy Policji za ofiarną służbę w obronie naszych granic i suwerenności naszej Ojczyzny.

Państwu tu obecnym i wszystkim Polakom miłującym Naszą Ojczyznę serdecznie dziękuję za Waszą postawę pełną solidarności i patriotyzmu.