Poniżej pełne teksty wystąpień proboszczów radzyńskich parafii: ks. kan. Andrzeja Kieliszka i ks. Henryka Ocha podczas uroczystości poświęcenia Krzyża Jubileuszowego.

WYZNANIE WIARY odczytane podczas poświęcenia Krzyża Jubileuszowego przez ks. kan. Andrzeja Kieliszka – proboszcza parafii pw. Świętej Trójcy.

Krzyż jest zna kiem naszej wiary. To najdroższa relikwia naszego Zbawiciela. Od tego Krzyża zaczął się nowy czas w dziejach ludzkości – czas łaski i zbawienia. My, chrześcijanie, wiemy, że bez Krzyża nie powstałby nasz Kościół, nie byłoby sakramentów ani całej ekonomii zbawienia człowieka. Znajdujemy w nim oparcie podczas naszej trudnej wędrówki, dzięki niemu potrafimy pojąc sens życia i sens cierpienia nieodłącznego od ludzkiego losu. To przez krzyż człowiek zobaczył, jak bardzo umiłował go Bóg, dostrzegł i stale widzi w świetle wiary, jak wielka jest jego własna wartość. Na krzyżu nic się nie kończy, od niego raczej wszystko się zaczyna, bo przez Krzyż idzie się do zmartwychwstania. Na Krzyżu Chrystus ofiarował za wszystkich ludzi swoje życie, by przywrócić człowiekowi komunię z Bogiem i pojednanie z Nim przez Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Chrystus uczynił to z miłości do nas i krzyż jest znakiem tej odkupieńczej, wynagradzającej miłości. Do każdego z nas jest skierowane wezwanie zawarte w słowach Zbawiciela: jeśli ktoś chce iść za mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze swój krzyż i mnie naśladuje. Ten krzyż oznacza odrzucenie myślenia sprzecznego z nauczaniem Chrystusa,wyrzeczenie się pragnień i postaw niegodnych jego uczniów, jesteśmy wezwani do przyjęcia łaski przemieniającej, która płynie z Jego Krzyża.

Trzeba więc nieść własny krzyż tak, by nas nie przygniótł swym ciężarem, a jeśli go odrzucamy, to będzie leżał w poprzek wszystkich naszych dróg. Szukamy siły płynącej z krzyża Chrystusa, zwłaszcza, gdy co niedzielę gromadzimy się wokół ołtarza, aby w Ofierze Eucharystycznej przeżywać na nowo tajemnicę Zbawienia.

Zmieniają się systemy polityczne, struktury społeczne, zmieniają się rządzący państwami, a krzyż Chrystusa stoi i nie milknie pieśń: Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus Władcą.

Tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że dotarła już Dobra Nowina o zbawieniu, że rozpoczęła się i trwa ewangelizacja. Przed tysiącem lat ten znak postawiono na polskiej ziemi i pod znakiem Krzyża tworzyła się państwowość polska oraz kształtowała się kultura i obyczajowość naszego narodu.

Adam Mickiewicz pisał:
Tylko pod tym krzyżem, tylko pod tym znakiem
Polska jest Polską, a Polak Polakiem.

Warto uświadomić sobie, że „Polskę krzyżami się mierzy”: od krzyża Mieszkowego w Gnieźnie aż po krzyż, który czynimy na czole dziecka, od krzyży w Gdańsku aż po krzyż na Giewoncie. To powód do dumy, ale i zobowiązanie. Krzyże naszej ojczyzny, krzyże nasze osobiste, naszych rodzin mamy łączyć z krzyżem Chrystusa i postrzegać je w świetle zmartwychwstania naszego Pana. W nim bowiem zawarta jest moc miłości silniejszej od śmierci.

Pod krzyżem klęczą dzieci i starcy, bezdomni i samotni, wdowy i matki, które straciły dzieci, uczeni i mędrcy tego świata pragnący zrozumieć, że logika krzyża jest Bożą mądrością i Bożą mocą, ponieważ spodobało się Bogu ocalić świat przez krzyż.

Pod krzyżem klęka każdy z nas, bo jeśli nasz los jest przed nami zakryty, jeśli czujemy lęk przed samymi sobą i przed otchłaniami naszych serc, to gdzież mamy przystanąć, jak nie u stóp krzyża? Klękamy przed Chrystusem ukrzyżowanym i milczymy, bo co innego możemy uczynić, jak tylko w milczeniu oddać Mu miłość.

Będziemy u stóp tego krzyża prosić, by Chrystus objął swymi ramionami wszystkich mieszkańców naszego Radzynia i okolic, aby nikt tutaj nie czuł się samotny, odrzucony, zapomniany.
Odtąd będziemy przychodzić często pod ten nowy krzyż, by Chrystus z krzyża uczył nas miłości Ojca, miłości Kościoła świętego i miłości narodu polskiego.

MODLITWA NARODU POLSKIEGO odczytana podczas poświęcenia Krzyża Jubileuszowego przez ks. Henryka Ocha proboszcza parafii św. Anny

Panie Jezu Chryste, my, Naród polski, przed Tobą na kolana upadamy, wobec nieba i ziemi wyznajemy: Tyś jest Bogiem naszym, Tyś Zbawicielem naszym, Tyś Królem naszym! Dziękujemy Ci za wszystkie dobrodziejstwa, jakie wyświadczyłeś Narodowi naszemu, a szczególnie za powołanie nas 1050 lat temu do świętej wiary katolickiej i za opiekę nad nami w najcięższych nawet chwilach dziejowych.

W dniu dzisiejszym wobec Maryi, świętej Rodzicielki Twojej, a naszej serdecznej Matki i Królowej, wobec świętych patronów naszych całkowicie się oddajemy, aby na zawsze być, ludem Twoim. Uroczyście przyrzekamy trwać wiernie w świętej wierze katolickiej, bronić Twego świętego Kościoła, życie nasze osobiste, rodzinne, narodowe kształtować według Twojej Ewangelii.

Panie Jezu, Królu nieba i ziemi, Królu naszych serc! Pokornie Cię błagamy, przyjmij nasze modlitwy, nasze zawierzenie, otocz nas swoją miłością i opieką, i tak nas prowadź przez dzieje aby z ziemi polskiej po wszystkie czasy rozbrzmiewała cześć i chwała Twoja.

 Przyrzekamy Ci, Panie, że stać wiernie będziemy przy Twoim Krzyżu. Ty zaś błogosław Narodowi naszemu, jego dobrym zamiarom, postanowieniom. Daj mu czystość zamierzeń, ufność głęboką i wielką wytrwałość w dobrym. Zlej obfite błogosławieństwa na całą polską ziemię.

Błogosław Kościołowi, aby w pełni praw swoich wiernie Ci służył. Błogosław biskupom i kapłanom, błogosław rodzinom naszym, błogosław polskim władzom i nikogo ze zmiłowania Twego nie wyłączaj. Niech Głos Twój z Ewangelii usłyszy Naród nasz cały i w Twej miłości zostanie na wieki. Amen.