Gminne Centrum Kultury w Wohyniu, Radzyński Ośrodek Kultury oraz działające przy nim Radzyńskie Stowarzyszenie „Podróżnik” zapraszają na promocję książki Teresy Pływacz pt. „Lisiowólka. Tak to kiedyś było...”. Odbędzie się ona 5 kwietnia (piątek) o godzinie 18.00 w Domu Ludowym w Lisiowólce. Wstęp wolny.

Teresa Pływacz urodziła się w 1950 roku w wielopokoleniowej rodzinie Semeniuków osiadłej w Lisiowólce. Ukończyła Wydział Prawa Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.
Zainteresowana historią regionu, z zamiłowaniem zajmuje się badaniem dziejów powiatu radzyńskiego. Jest autorką książki „Lisiowólka w starej fotografii” (2020), która dzięki walorom historycznym spotkała się z żywym zainteresowaniem mieszkańców i wielu osób niezwiązanych z tym miejscem.
„Lisiowólka. Tak to kiedyś było...”, to jej kolejna książka o historii tej miejscowości. Opisuje w niej dawne zwyczaje i obrzędy. Chce je przypomnieć i po swojemu odkryć.

Od Autorki
Dawne zwyczaje i obrzędy w Lisiowólce opisałam korzystając z informacji uzyskanych podczas rozmów przeprowadzonych z najstarszymi mieszkańcami tej miejscowości, pamiętającymi rzeczywistość dawnego chłopskiego życia. We wspomnieniach dotyczących dawnych czasów były też opowieści, które w rodzinach moich rozmówców były przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Usłyszałam niezwykłe, niemal baśniowe opisy zwyczajów i obrzędów, które były celebrowane przez naszych przodków. Dotyczyły przede wszystkim zabaw w trakcie Karnawału, Sobótki czy zachowań w dniu zwanym Zaduszkami. Opisane w moim opracowaniu zwyczaje, obrzędy i wierzenia, w znacznej części związane są ze świętami katolickimi. Najwięcej tych, które przetrwały do dziś, dotyczy Bożego Narodzenia i Wielkanocy oraz Święta Matki Boskiej Gromnicznej, a także Bożego Ciała. Oprócz wspomnień i przekazów ustnych korzystałam także z opracowań z dziedziny etnografii, opisujących obyczaje i tradycje świąteczne w Polsce, szczególnie w celu poznania genezy niektórych zjawisk i uzupełnienia wiedzy pozyskanej od najstarszych mieszkańców Lisiowólki.
Na zakończenie chciałabym podziękować wszystkim, którzy okazując zainteresowanie i życzliwość, pomagali i wspierali mnie w napisaniu tej książki. Dziękuję mojej rodzinie, a szczególnie babciom: Annie Semeniuk i Feliksie Kaliszuk za przekazanie cennych informacji dotyczących tradycji ludowych i obyczajów moich przodków oraz dawnych mieszkańców Lisiowólki. Wdzięczna jestem także zmarłym niedawno osobom: Jadwidze Golec, Marii Grabowiec, Genowefie Koczkodaj i Genowefie Musiejuk, które bardzo wiele opowiedziały mi o dawnych zwyczajach oraz obrzędach w Lisiowólce.

Teresa Pływacz